Wykłady o ekonomii złożoności i ekologii lasów

pon., 12/12/2022 - 14:48
Kod CSS i JS

Kontynuujemy cykl spotkań z laureatami Nagrody NCN 2022. 15 i 21 grudnia w serii „Nauka w Centrum” wykłady wygłoszą Karolina Safarzyńska z Uniwersytetu Warszawskiego, zajmująca się ekonomią złożoności i Michał Bogdziewicz, ekolog lasu z Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.

„Nauka w Centrum” to seria spotkań z naukowcami organizowanych przez NCN we współpracy z Fundacją Centrum Kopernika. Wykłady odbywają się online i są transmitowane na kanale You Tube Centrum Kopernika.

W czwartek, 15 grudnia wykład pt. „Ekonomia złożoności: przyszłość jest teraz” wygłosi Karolina Safarzyńska, laureatka Nagrody NCN 2022 w obszarze nauk humanistycznych, społecznych i o sztuce.

Karolina Safarzyńska jest badaczką interdyscyplinarną, jedną z nielicznych osób w Polsce zajmujących się ekonomią złożoności, behawioralną i eksperymentalną oraz zmianami klimatycznymi. Pracuje na Wydziale Nauk Ekonomicznych Uniwersytetu Warszawskiego, jest profesorem uczelni. Nagrodę NCN otrzymała za nowatorskie modele teoretyczne pozwalające na badanie wpływu ograniczonej racjonalności, różnorodności preferencji i interakcji społecznych na polityki klimatyczne.

We środę, 21 grudnia wykład będzie miał Michał Bogdziewicz. Badacz z UAM zajmuje się ekologią lasów, biologią lat nasiennych, czyli takich w których drzewa produkują wyjątkowo dużo nasion, i wpływem zmian klimatu na reprodukcję drzew. Jego prelekcja będzie zatytułowana „Głód i obfitość: rozmnażanie drzew jako niestabilny fundament sieci pokarmowych”.

Spotkania rozpoczynają się o 18.00. W ich trakcie można zadawać pytania prelegentom.

Cykl Nauka rozpoczęliśmy rozmowami z laureatami Nagrody NCN 2020 i 2021 roku. W nowej edycji spotkań o swoich badaniach opowiedział już Piotr Wcisło. Zapisy wszystkich wydarzeń dostępne są online.

Zapowiedź konkursu sieci JPND

pon., 12/12/2022 - 10:30
Kod CSS i JS

Sieć JPND (The EU Joint Programme – Neurodegenerative Disease) zapowiada kolejny konkurs
na międzynarodowe projekty badawcze w zakresie chorób neurodegeneracyjnych, którego temat brzmi Large scale analysis of OMICS data for drug-target finding in Neurodegenerative Diseases.

Konkurs JPND Call 2023 zostanie ogłoszony na początku stycznia 2023 r. To już siódmy konkurs sieci JPND, w którym bierze udział Narodowe Centrum Nauki. W dotychczasowych konkursach sieci sfinansowano łącznie 10 międzynarodowych projektów z udziałem polskich zespołów badawczych.

Wnioski w konkursie JPND Call 2023 będą przyjmowane w procedurze dwuetapowej. Przewidywany termin składania wniosków wstępnych (pre-proposals) to początek marca 2023 r.

O finansowanie będą mogły starać się konsorcja międzynarodowe złożone z co najmniej 3 zespołów badawczych pochodzących z co najmniej 3 krajów biorących udział w konkursie. Kierownik polskiego zespołu musi posiadać co najmniej stopień naukowy doktora.

Dodatkowe informacje na temat konkursu, w tym lista krajów zainteresowanych udziałem w konkursie, opis tematu oraz wstępny harmonogram konkursu dostępne są na stronie sieci JPND.

Zapowiedź konkursu ma charakter informacyjny. Szczegółowe warunki zostaną określone w treści oficjalnego ogłoszenia o konkursie.

Kontakt:

dr Jadwiga Spyrka

Alicja Dyląg, tel.:

Prof. Leszek Kaczmarek w Radzie Naukowej ERC

pon., 12/12/2022 - 10:14
Kod CSS i JS

Prof. Leszek Kaczmarek został wybrany nowym członkiem Rady Naukowej European Research Council. Gremium skupia 22 wybitnych badaczek i badaczy i jest najważniejszym organem agencji.

Prof. Kaczmarek jest biologiem molekularnym, pracuje w Instytucie Biologii Doświadczalnej im. M. Nenckiego PAN. Kieruje Centrum Doskonałości w zakresie neuroplastyczności i chorób mózgu – BRAINCITY, powołanym jako Międzynarodowa Agenda Badawcza FNP. Uczony jest członkiem rzeczywistym PAN, Europejskiej Organizacji Biologii Molekularnej (EMBO) i Academia Europea. W latach 2010-2016 był członkiem Rady NCN.

ERC jest czołową europejską organizacją finansującą pionierskie badania. Została utworzona w 2007 przez Komisję Europejską.  

Członkowie Rady Naukowej ERC powoływani są na czteroletnią kadencję przez Komisję Europejską. Kandydatów do tego grona wskazuje niezależny Komitet Identyfikacyjny, w którym zasiada m.in. prof. Michał Karoński z Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, jeden z twórców NCN i przewodniczący Rady naszego centrum w latach 2010-2016.

Radzie Naukowej ERC przewodniczy prof. Maria Leptin, a jednym z jej trojga zastępców jest prof. Andrzej Jajszczyk, dyrektor NCN w latach 2010-2015.

Kadencja nowych członków Rady Naukowej rozpocznie się 1 stycznia 2023. Oprócz prof. Kaczmarka tego dnia do grona członków Rady dołączą również: prof. Harriet Bulkeley (Durham University), prof. Thomas Henzinger (Institute of Science and Technology, ISTA), prof. Luke O’Neill (Trinity College), prof. Björn Ottersten (University of Luxembourg).

Komunikat prasowy i biogramy nowych członków Rady Naukowej dostępne są na stronie ERC.

W listopadzie ERC rozstrzygnęła konkurs o Starting Grants skierowany do młodych naukowców. Wśród laureatów jest czworo naukowców pracujących w Polsce. Badaczka i badacze realizują także granty NCN.

Moduł aneksowy dostępny w systemie OSF

pt., 09/12/2022 - 12:10
Kod CSS i JS

Informujemy o udostępnieniu w systemie OSF I etapu modułu aneksowego dla projektów realizowanych od 33 edycji konkursowej.

Moduł umożliwia przygotowanie i pobranie wzoru aneksu dotyczącego zmiany okresu realizacji projektu badawczego dla konkursów OPUS, OPUS LAP, PRELUDIUM, SONATA, SONATA BIS, SONATINA i MAESTRO. W przypadku konieczności wprowadzania zmian w pozostałych konkursach lub zmian innego typu prosimy o kontakt z opiekunem projektu.

Wskazówki dotyczące przygotowania aneksu dotyczącego zmiany okresu realizacji projektu w systemie OSF zamieszczamy w instrukcji.

Fizyka w Centrum

śr., 07/12/2022 - 14:44
Kod CSS i JS

7 grudnia o godz. 18.00 zapraszamy na wykład online Piotra Wcisło. Będzie to pierwszy wykład nowej edycji cyklu „Nauka w Centrum”.

Seria „Nauka w Centrum” to inicjatywa Narodowego Centrum Nauki i Fundacji Centrum Kopernika. Wspólnie organizujemy wykłady laureatów Nagrody NCN, które są transmitowane na YouTube. Pierwsza edycja spotkań odbyła się rok temu.

Piotr Wcisło jest fizykiem, profesorem Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, laureatem Nagrody NCN 2022 w kategorii nauki ścisłe i techniczne oraz grantów NCN i ERC.

Dziś wieczorem opowie o testowaniu granic teorii kwantowej. Transmisja rozpocznie się o godz. 18.00.

Kolejne wykłady – Karoliny Safarzyńskiej i Michała Bogdziewicza – zaplanowane są na 15 i 21 grudnia.

QuantERA II: nabór do nowej edycji już wkrótce

śr., 07/12/2022 - 14:00
Kod CSS i JS

W drugiej połowie stycznia 2023 sieć QuantERA II ogłosi kolejny konkurs na międzynarodowe projekty badawcze z zakresu technologii kwantowych w tematyce:

  • Quantum Phenomena and Resources
  • Applied Quantum Science.

Szczegóły dotyczące procedur konkursowych zostaną opublikowane z końcem stycznia.

O finansowanie mogą się starać konsorcja międzynarodowe złożone z co najmniej 3 zespołów badawczych pochodzących z 3 krajów biorących udział w konkursie.

W celu ułatwienia tworzenia konsorcjów naukowych proponujemy wnioskodawcom narzędzie do wyszukiwania partnerów dostępne tutaj. Z narzędzia tego mogą korzystać projekty poszukujące partnerów oraz partnerzy poszukujący projektów.

Więcej informacji można znaleźć na stronie internetowej programu.

Kontakt: quantera@ncn.gov.pl

Niniejszy projekt otrzymał dofinansowanie w ramach programu finansowania badań naukowych i innowacji Unii Europejskiej "Horyzont 2020" na podstawie umowy nr 731473.

576 badaczy z grantami NCN

wt., 06/12/2022 - 16:58
Kod CSS i JS

Niemal 491 mln zł na realizację badań podstawowych otrzymają naukowczynie i naukowcy pracujący w krajowych jednostkach, jak również Ci, którzy dopiero planują przyjazd do Polski z zagranicy. Przedstawiamy listy rankingowe projektów wyłonionych w konkursach OPUS 23, PRELUDIUM 21 oraz POLONEZ BIS 2.

W rozstrzygniętych konkursach do Narodowego Centrum Nauki wpłynęło 4299 wniosków o łącznej wartości ponad 3 mld zł. Po dokonaniu przez ekspertów dwuetapowej oceny, do finansowania zakwalifikowano ostatecznie 576 wniosków o wartości niemal 491 mln zł. Liczbowy wskaźnik sukcesu wyniósł 13,4%.

Laureaci konkursu OPUS

OPUS to konkurs o szerokiej formule. Mogą brać w nim udział naukowczynie i naukowcy na wszystkich etapach kariery naukowej, bez ograniczenia co do stopnia naukowego, wieku lub doświadczenia w prowadzeniu badań. Jedynym warunkiem, który na wstępie musi spełnić kierownik projektu jest posiadanie w dorobku co najmniej jednej opublikowanej lub przyjętej do druku pracy, albo przynajmniej jednego dokonania artystycznego bądź artystyczno-naukowego (w przypadku działalności naukowej w zakresie twórczości i sztuki). Finansowanie można otrzymać na projekty badawcze trwające 12, 24, 36 lub 48 miesięcy, w tym również na takie, które zakładają wykorzystanie przez polskie zespoły wielkich międzynarodowych urządzeń lub współpracę z partnerami z zagranicy.

Laureatami konkursu OPUS 23 zostało 266 badaczek i badaczy: najwięcej projektów zrealizują przedstawiciele nauk ścisłych i technicznych (ST) – 103; finansowanie otrzymało także 89 projektów z obszaru nauk o życiu (NZ) oraz 74 z obszaru nauk humanistycznych, społecznych i o sztuce (HS). Budżet przyznany na ich realizację to ponad 401,5 mln zł.

Nagrodzeni w konkursie OPUS 23 zajmą się m.in. problematyką ochrony środowiska, zmian klimatycznych, produkcji i nowych rozwiązań dla ochrony planety.

Dr Anne-Marie Weber-Elżanowska z Uniwersytetu Warszawskiego przeanalizuje problem zrównoważonej reorientacji działalności gospodarczej i roli ładu korporacyjnego dla polityki klimatycznej Unii Europejskiej. Dr hab. Mariusz Majdański z Instytutu Geofizyki PAN zaproponuje metodę wykorzystania najnowszych technik sejsmicznych w badaniach poklatkowych, co pozwoli zobrazować efekt zmian klimatycznych w Polsce i ich wpływu na strefy krytyczne. Natomiast dr hab. Łukasz Drewniak, wraz z członkami zespołów Uniwersytetu Warszawskiego i Politechniki Lubelskiej, zrealizuje projekt pt. „Zagospodarowanie popiołów lotnych – mikrobiologiczna degradacja niespalonego węgla”. Według ustaleń badaczy 50% wyprodukowanych popiołów lotnych nie nadaje się do ponownego użycia (w budownictwie lub innych obszarach), między innymi ze względu na obecność toksycznych związków. Celem badań jest sprawdzenie  możliwości wykorzystania popiołów lotnych poddanych biodegradacji.

Listy rankingowe OPUS (pdf)

Młodzi w PRELUDIUM

Konkurs PRELUDIUM Narodowego Centrum Nauki wspiera rozwój młodych naukowców poprzez umożliwienie im zdobycia doświadczenia w kierowaniu projektem jeszcze przed uzyskaniem stopnia doktora. Badacze mogą otrzymać w tym konkursie grant w wysokości 70, 140 lub 210 tys. zł na badania trwające odpowiednio 12, 24 lub 36 miesięcy. Kierownik projektu PRELUDIUM nie może mieć stopnia naukowego doktora, co więcej – nie musi być nawet doktorantem. Temat projektu finansowego przez NCN może być zbieżny z tematyką planowanej rozprawy doktorskiej, ale nie jest to warunek konieczny.

W konkursie PRELUDIUM 23 do NCN wpłynęły 2163 wnioski. Do finansowania zakwalifikowano 258 z nich: 73 w grupie nauk humanistycznych, społecznych i o sztuce, 88 w grupie nauk o życiu oraz 97 w grupie nauk ścisłych i technicznych. Laureaci tej edycji otrzymają na realizację swoich projektów  ponad 41,2 mln zł. Wśród nagrodzonych jest troje laureatów, którzy są jeszcze w trakcie studiów magisterskich.

Laureatki i laureaci PRELUDIUM 21 zajmą się m.in. tematyką uczenia się (zarówno ludzkiego, jak i maszynowego) oraz zmian zachodzących w mózgu podczas rozwoju organizmów żywych.

Zuzanna Laudańska z Instytutu Psychologii PAN zbada proces nauki siadania niemowląt, aby zrozumieć czy i jak wpływa ona na produkcję dźwięków mowy i uwagę wzrokową. W badaniach wykorzystany zostanie sprzęt do eye-trackingu, który umożliwi rejestrację patrzenia dzieci podczas zabawy z opiekunem oraz sprawdzenie, jak zmienia się uwaga wzrokowa niemowląt skierowana na obszar ust na różnych etapach nauki siadania. Marcin Sendera przeprowadzi badania nad procesem meta-uczenia maszynowego dotyczące efektywnych sposobów lepszej adaptacji poprzez dostrajanie. Zgodnie z wyjaśnieniem badacza, meta-uczenie pozwala używać mniejszej ilości danych oraz liczby wykonywanych obliczeń, co może mieć korzystny wpływ na środowisko, a także prowadzić do demokratyzacji badań nad sztuczną inteligencją. W obszarze nauk o życiu Klaudia Misiołek z Instytutu Farmakologii im. Jerzego Maja PAN zrealizuje projekt pt. „Zmiany rozwojowe endogennego układu opioidowego związane ze zmienioną wrażliwością na nagrodę w okresie dojrzewania”. Badaczka sprawdzi na przykładzie populacji myszy, wykorzystując już dokonane obserwacje oraz dopiero planowane badania, w jaki sposób zmienia się układ opioidowy w okresie dojrzewania, co umożliwi wyciagnięcie szerszych wniosków i postawienie nowych hipotez dotyczących mechanizmów jego działania.

Listy rankingowe PRELUDIUM 21 (pdf)

POLONEZ BIS przyciąga z zagranicy

Konkurs POLONEZ BIS to kolejna odsłona atrakcyjnych grantów dla naukowców przyjeżdzających spoza granic Polski. Jest skierowany do osób, które mają stopień naukowy doktora lub co najmniej cztery lata doświadczenia badawczego w pełnym wymiarze czasu pracy oraz które w okresie trzech lat poprzedzających datę otwarcia naboru w konkursie nie przebywały, nie były zatrudnione ani nie studiowały w Polsce dłużej niż 12 miesięcy łącznie. W konkursie można otrzymać środki na realizację 24-miesięcznych projektów badawczych, obejmujące m.in. wynagrodzenie dla kierownika projektu oraz członków zespołu badawczego, w tym stypendia dla studentów lub doktorantów, oraz wydatki niezbędne do realizacji projektu badawczego.

Laureaci konkursu POLONEZ BIS 2 w swoich projektach poruszają tematykę związaną m. in. z badaniami kosmosu. Dr Paweł Leon Swaczyna przyjedzie do Centrum Badań Kosmicznych PAN, gdzie zrealizuje projekt pt. „Międzygwiazdowe sąsiedztwo heliosfery ujawnione w obserwacjach atomów neutralnych i jonów przechwyconych. W projekcie będzie badać dane z misji kosmicznych IBEX i New Horizons, aby sprawdzić jakie warunki międzygwiezdne występują w pobliżu heliosfery.

Wśród laureatek POLONEZ BIS 2 są m.in. dr Anna Becker, która będzie pracować w Instytucie Slawistyki PAN nad nową wielojęzyczną rzeczywistością w polskim szkolnictwie wyższym oraz prof. dr hab. Anna Shalimova, która przyjedzie na Gdański Uniwersytet Medyczny aby sprawdzić wpływ stresu spowodowanego wojną na rozwój chorób układu krążenia.

W drugiej edycji konkursu POLONEZ BIS do NCN złożono 153 wnioski. Do finansowania  zakwalifikowano 52 o łącznej wartości niemal 48,2 mln zł. W polskich jednostkach rozpocznie wkrótce pracę 18 przedstawicieli nauk humanistycznych, społecznych i o sztuce, 13 reprezentantów nauk o życiu oraz 21 naukowców w obszarze nauk ścisłych i technicznych.

Lista wszystkich laureatów POLONEZ BIS 2 (pdf)

POLONEZ BIS jest współfinansowany przez Komisję Europejską i Narodowe Centrum Nauki w ramach grantu Marie Skłodowska-Curie COFUND.

Zamrożony budżet NCN

Współczynnik sukcesu, czyli procent aplikujących, którzy otrzymują granty, w obecnej edycji OPUS i PRELUDIUM jest znacznie niższy od oczekiwań samej agencji. Żeby konkursy były atrakcyjne dla wnioskodawców, ten wskaźnik powinien wynosić około 25-30 proc.

– Bez zwiększenia budżetu NCN współczynnik sukcesu będzie w dalszym ciągu spadał, teraz jest na nieakceptowalnym poziomie około 15 proc. z tendencjami do dalszego spadku – komentował ostatnio prof. Zbigniew Błocki, dyrektor NCN.

Prof. Jacek Kuźnicki prognozuje, że bez zwiększenia dotacji celowej w kolejnych latach wskaźnik sukcesu dla konkursu OPUS obniży się jeszcze bardziej i może wynosić poniżej 10%. –  Wtedy nie będzie to już konkurs merytoryczny, a loteria, ponieważ nawet doskonałe projekty mogą nie uzyskać finansowania – pisał w listopadzie na łamach „Forum Akademickiego” przewodniczący Rady NCN.

Wydawanie decyzji

Informujemy, że dziś zostały wysłane decyzje dla wniosków zakwalifikowanych i niezakwalifikowanych do finansowania w konkursie OPUS 23, PRELUDIUM 21 oraz POLONEZ BIS 2. Przypominamy, że decyzje dyrektora Narodowego Centrum Nauki doręczane są wnioskodawcy w formie dokumentu elektronicznego na wskazany we wniosku adres elektroniczny. 

W przypadku gdy wnioskodawcą jest podmiot, o którym mowa w art. 27 ust. 1-7 i 9 ustawy o NCN, decyzja dyrektora Narodowego Centrum Nauki będzie doręczana wyłącznie na wskazany we wniosku adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej (ESP ePUAP). W przypadku gdy osoba fizyczna będąca wnioskodawcą wskaże we wniosku adres skrytki ePUAP decyzja będzie wysłana na ten adres. Jeżeli wnioskodawca będący osobą fizyczną nie wskaże adresu skrytki ePUAP doręczenie decyzji będzie realizowane poprzez wysłanie na podany we wniosku adres e-mail informacji z adresem elektronicznym, z którego można pobrać decyzję dyrektora Narodowego Centrum Nauki. 

Decyzje dyrektora Narodowego Centrum Nauki dotyczące przyznania środków finansowych przekazywane są dodatkowo do wiadomości kierownika projektu, a w przypadku gdy wnioskodawcą jest osoba fizyczna również do podmiotu, wskazanego we wniosku jako podmiot realizujący. 

W przypadku braku decyzji należy sprawdzić poprawność podanego we wniosku adresu elektronicznego (ESP, skrytki ePUAP, e-mail). W przypadku podania błędnego adresu należy skontaktować się z opiekunem wniosku podanym w systemie OSF.

Stagnacja budżetu NCN

wt., 06/12/2022 - 09:00
Kod CSS i JS

W 2023 dotacja celowa dla NCN wyniesie 1,392 mld złotych. – To kolejny rok stagnacji w finansowaniu Centrum – komentuje prof. Zbigniew Błocki.

W 2015 roku dotacja z budżetu państwa dla NCN na finansowanie badań wynosiła 871 mln złotych. Trzy lata później wzrosła do 1,226 mld. W tym roku wynosi 1,392 mld złotych i na niezmienionym poziomie pozostanie w roku przyszłym. A to oznacza, że w latach 2015-18 budżet krajowy agencji wzrósł o ponad 40%, a od 2018 do 2023 zaledwie o 13%.

O konsekwencjach stagnacji w finansowaniu agencji dyrektor NCN rozmawiał z Polską Agencją Prasową. Depesza ukazała się 6 grudnia.

– Bez zwiększenia budżetu NCN współczynnik sukcesu, czyli procent aplikujących, którzy otrzymują granty będzie w dalszym ciągu spadał. Teraz jest na nieakceptowalnym poziomie około 15 proc. z tendencjami do dalszego spadku – mówił prof. Błocki.

Dyrektor podkreślał, że priorytetem w polityce naukowej państwa powinna być inwestycja w ludzi.

Zaznaczył, że NCN w bardzo istotny sposób wspiera młodych naukowców. – W zhierarchizowanym systemie na uczelniach nasza agencja pozwala na stworzenie konkurencji między młodymi, a bardziej doświadczonymi naukowcami. Jeśli najlepsi młodzi naukowcy nie będą mieli możliwości rozwoju jakie daje NCN, to oni po prostu z Polski wyjadą i znajdą tam lepsze możliwości – dodał.

Przypomnijmy, że od 2015 do 2021 naukowcy na początku kariery otrzymali z NCN łącznie ponad 3,75 mld złotych.

W rozmowie z dziennikarzem PAP dyrektor mówił też, że w ostatnich latach za dużo środków w Polsce zostało przeznaczonych na infrastrukturę i na bezpośrednie dotacje na inwestycje, podczas gdy to badania podstawowe dają większy impuls proinnowacyjny.

Pełna treść rozmowy

O sytuacji budżetowej NCN pisał także prof. Jacek Kuźnicki. Tekst przewodniczącego Rady NCN ukazał się w listopadzie w „Forum Akademickim”. 

Mikrobiologiczna utylizacja i transformacja rozpuszczonej materii organicznej

Kierownik projektu :
dr Alexandra Loginova 
Instytut Oceanologii Polskiej Akademii Nauk

Panel: ST10

Konkurs : POLS
ogłoszony 16 marca 2020 r.

Dotychczas uważano, że rozpuszczona materia organiczna (DOM, ang. dissolved organic matter) w wodach porowych w osadach dennych jest stabilna pod względem chemicznym i biochemicznym. Nowe doniesienia naukowe zasugerują, że wody porowe w osadach dennych mogą być potencjalnym źródłem biodostępnej rozpuszczonej materii organicznej dla wód w warstwie przydennej i kolumnie wody. Nowe hipotezy badawcze postulują, że DOM pochodzący z wód porowych osadów dennych może stymulować aktywność bakterii i innych drobnoustrojów w wodach przydennych. Jednak studia nad rolą zespołów bakterii i ich aktywności heterotroficznej w strefie granicznej między wodami przydennymi i osadami morskimi nie było dotychczas priorytetem w badanach obiegu biogeochemicznego rozpuszczonej materii organicznej w morzach i oceanach. fot. Michał Łepecki, dr Alexandra Loginovafot. Michał Łepecki, dr Alexandra Loginova

Siderofory, czyli związki organiczne mające w swej strukturze cząsteczkowej jony żelaza, są produkowane przez fitoplankton w czasie zakwitów. Siderofory umożliwiają asymilację żelaza przez mikroorganizmy heterotroficzne i stymulują ich aktywność w środowisku morskim. W ten sposób świeża labilna frakcja DOM produkowana w procesie produkcji pierwotnej może być włączona w obieg tzw. pętli mikrobiologicznej, dzięki której cześć DOM jest mineralizowana do nieorganicznych form węgla (CO i CO2) a część DOM jest transformowana do stabilnych form rozpuszczonych związków organicznych o dużej masie cząsteczkowej. Siderofory znaleziono również w wodach porowych osadów dennych w Morzu Bałtyckim. Sugerujemy, że DOM uwalniany z osadów może służyć jako substrat dla zespołów organizmów heterotroficznych i aktywności mikrobiologicznej w wodach warstwy przydennej. Stawiamy hipotezę, że aktywność mikrobiologiczną można prześledzić poprzez pomiar akumulacji rozpuszczonych sideroforów. fot. Michał Łepecki, dr Alexandra Loginovafot. Michał Łepecki, dr Alexandra Loginova

Celem tego projektu jest ocena biodostępności DOM uwalnianej przez osady denne oraz jej potencjalny wpływ na stymulowanie aktywności zespołów organizmów heterotroficznych. W tym celu podczas prac terenowych w morzu pobierzemy próbki wody w celu wykonania pomiarów stężenia rozpuszczonego węgla organicznego (DOC), rozkładu wielkości DOM i właściwości optycznych DOM, takich jak chromoforowy (CDOM) i fluorescencyjny (FDOM) DOM, w wodach porowych osadów w głębiach Morza Bałtyckiego i w kolumnie wody. Pomiary te pomogą ustalić początkowy strumień zasilający (strumień powrotny) wody przydenne zapewnią ocenę początkowego składu jakościowego DOM. W czasie eksperymentów laboratoryjnych będziemy inkubować organizmy mikrobiologiczne pobrane z próbek rdzeni osadów dennych i w trakcie trwania tych eksperymentów będziemy mierzyć zużycie tlenu i składników odżywczych a także zmiany DOC, CDOM i FDOM oraz liczebności drobnoustrojów. Inkubacje ex-situ będą prowadzone w atmosferze beztlenowej, a próbki do pomiarów wyznaczonych parametrów będą pobierane w określonych przedziałach czasu. Pomiary DOC, CDOM i FDOM podczas inkubacji pomogą zrozumieć ilościowe i jakościowe przekształcenia DOM podczas okresu inkubacji. Pomiary akumulacji sideroforów, liczebności drobnoustrojów, zużycia tlenu i składników odżywczych zapewnią krytyczny wgląd w zdolność DOM uwalnianego z osadów dennych do pełnienia roli substratu dla do wzrostu i funkcjonowania zespołów heterotroficznych mikroorganizmów. Osiągnięte rezultaty i postępy w przebiegu realizacji projektu będą rozpowszechniane czasopismach naukowych i za pośrednictwem popularnych artykułów, wpisów w dedykowanych mediach społecznościowych takich jak np. ResearchGate.

Pełny tytuł finansowanego projektu: Mikrobiologiczna utylizacja i transformacja rozpuszczonej materii organicznej w wodach przydennych w głębiach Morza Bałtyckiego

dr Alexandra Loginova 

Kierownik - dodatkowe informacje

Dr Alexandra Loginova jest młodym naukowcem i pracującą mamą. Obecnie realizuje staż podoktorski w Instytucie Oceanologii Polskiej Akademii Nauk i jest kierownikiem projektu finansowanego ze środków norweskich. W 2016 roku Dr Loginova uzyskała stopień doktora w dziedzinie oceanografii biologicznej w Centrum Badań Oceanicznych im. Helmholtza w Niemczech. W swojej pracy naukowej koncentruje się na rozpuszczonej materii organicznej na obszarach o niskiej zawartości tlenu.

dr Alexandra Loginova przy pracy

Funkcjonalna i ewolucyjna genomika astrocytów

Kierownik projektu :
dr Aleksandra Pękowska
Instytut Biologii Doświadczalnej im. Marcelego Nenckiego Polskiej Akademii Nauk

Panel: NZ4

Konkurs : DIOSCURI 1
ogłoszony 7 listopada 2017r.

Co leży u podstaw ewolucyjnej eksplozji zdolności poznawczych i obliczeniowych ludzkiego mózgu? Astrocyty mogą stanowić klucz do rozwiązania tego fascynującego pytania. Oprócz funkcji odżywczych astrocyty odgrywają centralną rolę w biogenezie i usuwaniu synaps, czyli procesów kluczowych dla plastyczności mózgu, a zatem dla uczenia.

W porównaniu do swoich odpowiedników u gryzoni czy małp, astrocyty ludzkie wykazują unikatowe cechy morfologiczne i funkcjonalne. Jednak, pomimo ważnych funkcji tych komórek, struktura i ewolucja sieci regulacyjnej koordynującej biologię astrocytów pozostają nieznane. Nasze centrum Dioscuri, łączy narzędzia „omiki”, CRISPR-Cas9 oraz modele komórek macierzystych i chimer, aby zrozumieć genetyczne podstawy funkcji i ewolucji astrocytów.

Pozyskiwanie i hodowla astrocytów z mózgów naczelnych są niezwykle trudne lub wręcz niemożliwe. Dlatego, w naszej pracy skoncentrowaliśmy się na nowoczesnych technologiach umożliwiających otrzymywanie astrocytów in vitro przy użyciu indukowanych komórek macierzystych (ang.: induced pluripotent stem cells, komórki iPS). To podejście gwarantuje bezinwazyjne pozyskiwanie astrocytów od różnych gatunków ssaków, w dowolnych ilościach. Na przestrzeni ostatnich trzech lat funkcjonowania naszego laboratorium, utworzyliśmy bank komórek iPS ludzi, szympansów, makaków oraz myszy oraz wdrożyliśmy protokoły różnicowania i hodowli astrocytów in vitro.

dr Aleksandra Pękowska, fot. M. Łepeckidr Aleksandra Pękowska, fot. M. Łepecki

Korzystając z zestawu narzędzi do biologii molekularnej oceniliśmy różnice we wzorcach ekspresji genów w ludzkich i małpich astrocytach. Odkryliśmy, że aktywność genów ewoluuje stopniowo. Zidentyfikowaliśmy ponad tysiąc loci o zmienionym poziomie ekspresji u człowieka w porównaniu z szympansem i makakiem. Lista ta obejmuje liczne czynniki związane z chorobami mózgu, takimi jak stwardnienie rozsiane lub choroba Alzheimera. Zidentyfikowaliśmy również czynniki o niepoznanej jak dotąd funkcji. Nasze dane pokazują, że ewolucja astrocytów jest powiązana ze zmienioną ekspresją wielu tak zwanych transkryptów niekodujących które są szczególnie interesujące, ponieważ produkowane przez nie cząstki RNA mogą regulować aktywność innych genów. Obecnie badamy implikacje najciekawszych czynników które odkryliśmy przy użyciu metod inżynierii genomu i biologii komórki.

dr Aleksandra Pękowska, fot. M. Łepeckidr Aleksandra Pękowska, fot. M. Łepecki Ekspresja genów jest sterowana przez specyficzne sekwencje DNA, tak zwane elementy regulatorowe. Wzmacniacze (ang.: enhancer) działają na promotory zwiększając ich aktywność, a co za tym idzie ekspresje genów. Izolatory (ang.: insulator) hamują wzmacniacze. Ewolucja poziomu aktywności genów jest związana ze zmianami w sekwencji wzmacniaczy, promotorów i izolatorów. Zmiany te mogą prowadzić do spadku lub do wzrostu aktywności tych elementów. Używając technik biologii molekularnej połączonych z wysokoprzepustowym sekwencjonowaniem (ATAC-seq i ChIP-seq) uzyskaliśmy mapę aktywnych elementów regulatorowych w genomach astrocytów u człowieka, szympansa i makaka. Korzystając z tego unikalnego zestawu danych, byliśmy w stanie powiązać ze sobą zmiany transkrypcyjne i epigenetyczne oraz zidentyfikować możliwe mechanizmy, które sterują ewolucja poziomu ekspresji genów w astrocytach człowieka. Obecnie implementujemy system mysich chimer, aby badać wpływ zidentyfikowanych przez nas genów i elementów regulatorowych w biologii astrocytów, i szerzej, aktywności mózgu. Badania te są finansowane ze środków pochodzących z grantu Dioscuri oraz funduszy które pozyskaliśmy w ramach grantu instalacyjnego Europejskiej Organizacji Biologii Molekularnej (EMBO Installation Grant).

Astrocyty między-warstwowe, nazywane również między-blaszkowymi (ang.: interlaminar astrocytes), to typ astrocytów obecny jedynie u naczelnych. Badania mózgów osób dotkniętych choroba Alzheimera wskazują, iż astrocyty między-warstwowe znikają u pacjentów z najbardziej zaawansowana forma tej dewastującej choroby. Niemniej jednak funkcje oraz epigonom astrocytów między-warstwowych nie zostały do tej pory zdefiniowane. Dzięki badaniom finansowanym przez środki pozyskane w ramach grantu NCN OPUS 22, ocenimy profil molekularny tych unikatowych komórek, co mamy nadzieję, pozwoli w przyszłości zrozumieć role astrocytów między-warstwowych w rozwoju chorób neurodegeneracyjnych.

Nasze badania w Centrum Dioscuri Biologii Chromatyny i Epigenomiki koncentrują się ponadto na mechanizmach sterujących aktywnością elementów regulatorowych DNA. Dzięki grantom OPUS17 oraz Sonata Bis, odkryliśmy niespodziewanie szerokie zmiany w repertuarze bialek wiążących izolatory podczas różnicowania embrionalnych komórek macierzystych do komórek nerwowych. Ukazujemy nowy mechanizm sterowania aktywnością tych elementów podczas rozwoju ssaków. Ponadto, środki te pozwalają nam na wdrażanie nowych technologii mapowania struktury genomu. Badania te dadzą nam potencjał do lepszego zrozumienia mechanizmów sterujących specyficznością akcji elementów regulatorowych DNA. Jesteśmy również członkiem międzynarodowej sieci naukowej chrom_rare (Maria Skłodowska Curie Actions) mającej na celu zrozumienie molekularnych podstaw chorób związanych z mutacjami w czynnikach sterujących aktywnością chromatyny.

Wybrane publikacje

Pełny tytuł finansowanego projektu: Evolutionary and functional genomics of astrocytes

dr Aleksandra Pękowska

Kierownik - dodatkowe informacje

Aleksandra Pękowska jest adiunktem w Instytucie Biologii Doświadczalnej im. Marcelego Nenckiego Polskiej Akademii Nauk. Aleksandra kieruje Centrum Dioscuri Biologii Chromatyny i Epigenomiki. W 2006 roku ukończyła Uniwersytet Łódzki (biologia, specjalność biofizyka, indywidualny tok studiów). W ramach doktoratu Aleksandra dołączyła do laboratorium dr Pierre'a Ferriera (Centre d’Immunologie de Marseille-Luminy, Marsylia) w ramach programu doktoranckiego Chromatin Plasticity (Maria Skłodowska Curie Actions), gdzie przyczyniła się do odkrycia kombinacji modyfikacji chromatyny charakteryzujących aktywnie wzmacniacze (Pękowska A. et al., 2011, EMBO J) oraz wzorca modyfikacji histonów który wyróżnia geny specyficzne tkankowo (Pękowska A. et al., 2010 Genome Res.). W 2011 r. dr Pękowska dołączyła do grup dr Wolfganga Hubera, Larsa Steinmetza i Paula Bertone (European Molecular Biology Laboratory, Heidelberg i European Bioinformatics Institute) na interdyscyplinarny postdoc (EIPOD, EMBL-Marie Curie Actions), gdzie odkryła, że restrykcja potencjału rozwojowego komórek embrionalnych zbiega się tworzeniem strukturalnych pętli chromatynowych (Pękowska i wsp., 2018 Cell Systems). W 2016 roku Aleksandra dołączyła do zespołu dr Rafaela Casellasa (National Institute of Arthritis and Musculoskeletal and Skin Diseases/National Institutes of Health, Bethesda), gdzie przyczyniła się do odkrycia wyspecjalizowanej trójwymiarowej struktury chromatyny związanej z aktywnością super-wzmacniaczy (Vian L.#, Pękowska A.# et al., 2018 Cell). W 2019 roku Aleksandra otworzyła Centrum Dioscuri Biologii Chromatyny i Epigenomiki w Instytucie Biologii Doświadczalnej im. Nenckiego PAN. Dioscuri to program zainicjowany przez Towarzystwo Maxa Plancka, zarządzany wspólnie z Narodowym Centrum Nauki (Polska) i wzajemnie finansowany przez polskie Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego oraz niemieckie Federalne Ministerstwo Edukacji i Badań Naukowych.

dr Aleksandra Pękowska