Granty mistrzowskie i na utworzenie nowych zespołów badawczych przyznane

czw., 27/02/2025 - 12:00
Kod CSS i JS

Siedem grantów dla doświadczonych naukowców i 63 granty dla osób od 5 do 12 lat po doktoracie przyznaliśmy w konkursach MAESTRO i SONATA BIS. Laureaci zrealizują projekty w obszarze badań podstawowych o łącznej wartości niemal 235,7 mln zł.

MAESTRO 14 i SONATA BIS 16 to konkursy skierowane do badaczek i badaczy posiadających doświadczenie w samodzielnej pracy naukowej, którzy chcieli zdobyć fundusze na realizację najbardziej zaawansowanych przedsięwzięć, wymagających zaangażowania wielu badaczy oraz  zakupu lub wytworzenia aparatury naukowo-badawczej. Projekty MAESTRO i SONATA BIS mogą trwać 36, 48 albo 60 miesięcy. Nie ma górnych limitów finansowania dla pojedynczego projektu, zasadność kosztów jest oceniana przez ekspertów.

W konkursie MAESTRO finansujemy projekty mające na celu realizację pionierskich badań naukowych, w tym interdyscyplinarnych, ważnych dla rozwoju nauki, wykraczających poza dotychczasowy stan wiedzy i których efektem mogą być odkrycia naukowe. O finansowanie mogli starać się doświadczeni naukowcy posiadający co najmniej stopień doktora, którzy w ciągu ostatnich dziesięciu lat kierowali co najmniej dwoma projektami badawczymi wyłonionymi w konkursach krajowych lub międzynarodowych, opublikowali co najmniej pięć publikacji w renomowanych czasopismach lub wydawnictwach naukowych, polskich lub zagranicznych, a także spełniają inne kryteria konkursowe dotyczące m.in. wystąpień konferencyjnych, nagród, publikacji członkostwa w stowarzyszeniach.

Podstawowym celem konkursu SONATA BIS jest wsparcie utworzenia nowych zespołów badawczych, prowadzących badania naukowe o charakterze podstawowym. Jego czternasta edycja była skierowana do badaczek i badaczy, którzy uzyskali stopień doktora w okresie od 1 stycznia 2012 r. do 31 grudnia 2019 r. Aby wziąć w nim udział, musieli wykazać w swoim dorobku co najmniej  opublikowaną lub przyjętą do druku pracę, a w przypadku działalności naukowej w zakresie twórczości i sztuki  – przynajmniej jedną pracę opublikowaną lub przyjętą do druku lub przynajmniej jedno dokonanie artystyczne bądź artystyczno-naukowe.

W szesnastej edycji konkursu MAESTRO do NCN wpłynęło 69 wniosków. Finansowanie otrzymało 7 wniosków: jeden w grupie nauk humanistycznych, społecznych i o sztuce, dwa w grupie nauk o życiu oraz cztery w grupie nauk ścisłych i technicznych. Wartość sfinansowanych wniosków to ponad 29,7 mln zł. Liczbowy wskaźnik sukcesu w konkursie wyniósł 10,14%.

W SONATA BIS 14 otrzymaliśmy 417 wniosków. Granty przyznaliśmy 63 naukowczyniom i naukowcom: 13 w grupie nauk humanistycznych, społecznych i o sztuce, 18 w grupie nauk o życiu oraz 32 w grupie nauk ścisłych i technicznych. Budżet wszystkich sfinansowanych projektów to łącznie niemal 206 mln zł, liczbowy wskaźnik sukcesu wyniósł 15,11%.

W styczniu 2025 Rada NCN podjęła decyzję o zwiększeniu budżetów konkursów MAESTRO 16 oraz SONATY BIS, co umożliwiło sfinansowanie większej liczby projektów.

LISTY RANKINGOWE

lista MAESTRO 16 w .pdflista SONATA BIS 14 w .pdf

Jak były oceniane wnioski?

Ocena merytoryczna wniosków w konkursach MAESTRO i SONATA BIS jest przeprowadzana dwuetapowo przez Zespoły ekspertów powołane przez Radę NCN, w trybie peer-review. 

W pierwszym etapie każdy wniosek jest opiniowany indywidualnie przez co najmniej dwóch członków zespołu. Zespół ustala jego ocenę, decyduje także o tym, czy wniosek przejdzie do kolejnego etapu. Na drugim etapie oceny każdy wniosek jest opiniowany przez co najmniej dwóch recenzentów niebędących członkami zespołów, w większości naukowców z zagranicy. Dodatkowo w przypadku konkursów MAESTRO i SONATA BIS kierownik projektu odbywa rozmowę kwalifikacyjną w języku angielskim w siedzibie NCN. Ostateczną ocenę wniosku ustala zespół na drugim posiedzeniu, uwzględniając wszystkie składowe. Zespół przygotowuje ostateczne listy rankingowe wniosków rekomendowanych do finansowania, a decyzje o finansowaniu wydaje dyrektor.

We wszystkich rozstrzygniętych do tej pory konkursach MAESTRO przyznaliśmy granty na realizację 304 projektów o łącznej wartości ponad 860 mln zł. W czternastu edycjach SONATA BIS finansowanie o łącznej wysokości niemal 2,04 mld zł otrzymało 1044 naukowców.

Zachęcamy do zapoznania się z opisami projektów, które zrealizowali lub nadal realizują naukowcy w Polsce dzięki grantom NCN: na stronie NCN w zakładce Przykłady projektów lub w mediach społecznościowych pod hashtagami #projektyNCN #NCNToTlen #ludzieniebudynki #pokolenieNCN.

Zmiana sposobu doręczania decyzji

Począwszy od konkursów MAESTRO 16 i SONATA BIS 14, decyzje dyrektora NCN doręczane są tylko wnioskodawcy, nie są przekazywane do wiadomości kierownika projektu w przypadku gdy wnioskodawcą jest podmiot, o którym mowa w art. 27 ust. 1-7 i 9 ustawy o NCN. W przypadku gdy wnioskodawcą jest osoba fizyczna, decyzja nie jest przekazywana do podmiotu wskazanego we wniosku jako podmiot realizujący. Więcej o zasadach doręczania decyzji.

Twój głos na temat przyszłości pracy

śr., 26/02/2025 - 09:00
Kod CSS i JS

Kształtowanie przyszłości pracy jest jednym z czterech obszarów priorytetowych Partnerstwa Social Transformations and Resilience. U podstaw tego programu leży próba odpowiedzi na pytanie, w jaki sposób zmieniające się trendy wpłyną na zatrudnienie, umiejętności oraz dynamikę siły roboczej w przyszłości. W ramach Partnerstwa opracowywany jest właśnie Strategiczny Plan Badań i Innowacji (Strategic Research and Innovation Agenda – SRIA), który ma wytyczyć przyszłe kierunki badań i działań podejmowanych w programie.

Do udziału w ankiecie zapraszamy wszystkie osoby zainteresowane tematem: naukowców, przedstawicieli ministerstw, specjalistów od rynku pracy, przedstawicieli think-thanków itp.

Uczestnicy ankiety proszeni są o:

  • analizę i weryfikację trendów zidentyfikowanych w toku badań,
  • ocenę ich wpływu na przyszłość pracy oraz
  • wskazanie nieuwzględnionych trendów bądź przeoczonych działań.

Wypełnienie ankiety zajmie od 5 do 20 minut, w zależności od zakresu podawanych informacji. Odpowiedzi są anonimowe i zostaną uwzględnione w procesie kształtowania SRIA. Ankieta jest dostępna tutaj.

Ankietę można wypełnić do dnia 17 marca 2025 r.

Warto skorzystać z szansy i zaangażować się w tak ważną inicjatywę. Za ankietę odpowiedzialna jest niemiecka DLR Project Management Agency. W razie pytań prosimy o kontakt pod adresem: STR-Foresight@dlr.de.

Przyszłość nauki rozstrzyga się dziś – rozmowa z dyrektorem NCN

wt., 25/02/2025 - 14:30
Kod CSS i JS

Jesteśmy na rozstaju dróg. Pewien model rozwoju krajów, takich jak Polska, właśnie się kończy i trzeba postawić na nowe silniki gospodarki – mówi prof. Krzysztof Jóźwiak. W rozmowie z „Forum Akademickim” podkreśla rolę badań podstawowych w budowaniu konkurencyjnej gospodarki i wskazuje na niedostatki dotychczasowej polityki innowacyjnej.

– Ostatnie lata pokazały, że przyjęta strategia wspierania innowacji nie przyniosła oczekiwanych efektów – mówi prof. Jóźwiak. Jego zdaniem kluczowym problemem było pomijanie badań podstawowych i skoncentrowanie się na późniejszych etapach wdrożeń. Nie da się budować nowoczesnej gospodarki bez solidnej bazy naukowej. – Badania podstawowe są właśnie źródłem innowacji, na pewno w XXI wieku – podkreśla.

W wywiadzie dyrektor NCN przypomina, że budżet Centrum stanowi zaledwie 5% całości środków ministerialnych na naukę. Podkreśla, że konkursowy system finansowania badań to najlepszy sposób na zapewnienie wysokiej jakości projektów, jednak zwraca uwagę na niski wskaźnik sukcesu w konkursach NCN, który może zniechęcać naukowców do aplikowania. – Bardzo demotywujące jest to, że budżet NCN pozwala na finansowanie jedynie co ósmego lub co dziesiątego zgłoszonego projektu – zaznacza.

Poruszony zostaje również temat umiędzynarodowienia polskiej nauki. Jak zauważa prof. Jóźwiak, Polska powinna dążyć do przyciągania badaczy z zagranicy i tworzenia warunków do swobodnej wymiany myśli. System grantowy NCN jest dobrze oceniany na świecie, ale aby skutecznie konkurować o talenty, konieczne jest stabilne finansowanie i klarowna ścieżka kariery dla naukowców.

Zdaniem dyrektora NCN nauka powinna być kluczowym elementem strategii rozwojowej państwa. – Dostrzegam zmianę narracji wokół nauki – politycy zaczynają rozumieć jej znaczenie dla przyszłości Polski. Teraz czas na konkretne działania – konkluduje prof. Jóźwiak.

Pełny wywiad można przeczytać na stronie „Forum Akademickiego”. Rozmowa ukazała się 24 lutego.

Neoproterozoiczne odliczanie do biologicznego "wielkiego wybuchu"

Kierownik projektu :
dr Ashley Gumsley
Uniwersytet Śląski

Panel: ST10

Konkurs : OPUS 17
ogłoszony 15 marca 2019 r.

Przyjazne życiu środowisko na Ziemi, które znamy dzisiaj, powstało około 780 a 540 milionów lat temu. W tym okresie superkontynent Rodinia był już uformowany i zaczął się rozpadać wzdłuż równika. Podczas tego rozpadu udokumentowano masową aktywność wulkaniczną, która zmieniła skład chemiczny naszej atmosfery i oceanów. Zmiany te doprowadziły do serii okresów zlodowacenia, z których co najmniej dwa miały zasięg globalny. Te globalne zlodowacenia były jednak krytyczne dla powstania życia w formie, jaką znamy dzisiaj. Po zlodowaceniach, oceany były bogate w nutrienty, które pozwoliły na rozkwit życia. Rozkwit życia w oceanie doprowadził do szybkiego wzrostu koncentracji tlenu w atmosferze, co pozwoliło na dalszy rozwój bardziej złożonych form życia. Wraz ze wzrostem koncentracji tlenu w atmosferze, w krytycznym okresie około 541 milionów lat temu, zwanym biologicznym „wielkim wybuchem”, pierwszy raz pojawiło się życie wielokomórkowe. Ten wielki wybuch wyznacza moment, w którym biologiczna różnorodność życia znacząco wzrosła.

dr Ashley Gumsley, fot. Łukasz Beradr Ashley Gumsley, fot. Łukasz Bera Ten globalny konsensus nie jest jednak pozbawiony kontrowersji. Wiele mechanizmów, które umożliwiły nagromadzenie tlenu w atmosferze oraz rozwój życia wielokomórkowego, pozostaje nie do końca rozpoznanych. Jedną ze wskazówek do lepszego zrozumienia tej kontrowersji jest kontekst uzyskany przez dokładną i precyzyjną geochronologię (tj. datowanie bezwzględne) kluczowych wydarzeń z tego okresu. Jest to niezbędne do interpretacji badań geochemicznych, cyklów geobiologicznych oraz określenia znaczenia innych wskaźników.

Istnieje kilka obszarów, gdzie zachowały się skały z tego okresu, a jednym z najlepszych miejsc, w których można znaleźć ich pozostałości, są Namibia i Republika Południowej Afryki. Pozostałości te obejmują różnorodne skały osadowe i wulkaniczne. Jednak na zachowanych tam skałach lodowcowych (tj. diamiktytach) dokonano wielu sprzecznych korelacji. Dotyczy to zarówno ich wieku, jak i kwestii, czy pochodzą z czterech, trzech czy dwóch zlodowaceń. Celem tego projektu było ustalenie tych zależności czasowych i korelacji, przy wykorzystaniu głównie technik geochronologicznych. Jest to konieczne, ponieważ cztery udokumentowane zlodowacenia mogą być wynikiem złożoności strukturalnej. Ma to istotne znaczenie, ponieważ niektóre diamiktyty są kontrowersyjnie interpretowane jako formacje powstałe zarówno przed, jak i po znanych globalnych zlodowaceniach zwanych Sturtian i Marinoan. To wprowadza znaczące komplikacje do interpretacji modeli geochemicznych i cyklów geobiologicznych oraz ich wskaźników dla Ziemi w tym okresie. Ponieważ diamiktyty są diagnostycznymi skałami, mogą być wykorzystywane jako znaczniki w zapisie skalnym. dr Ashley Gumsley, fot. Łukasz Beradr Ashley Gumsley, fot. Łukasz Bera

W ramach tego projektu wykazano, że istnienie tego pre-sturtiańskiego zlodowacenia jest nieprawidłowe. Wynika to z faktu, że pozostałości jednej z tych masywnych prowincji magmowych okazały się dość złożone, składając się z wielu zdarzeń, które następowały po tych samych ścieżkach przez długi okres czasu. Stwierdzono, że składa się ona z przewodów magmowych o różnym wieku od 1508 milionów lat temu do 717 milionów lat temu, a także z innych powstałych 508 milionów lat temu, co podkreśla złożoność stosowania zależności wiekowych wynikających z wychodni skał w celu określenia bezwzględnego wieku jednostek osadowych (lodowcowych).

Dodatkowo, w ramach tego badania zidentyfikowano również nowe, masywne zdarzenia magmowe, które dostarczają kluczowych danych dotyczących położenia południowej Afryki w obrębie superkontynentu Gondwana (następcy Rodinii) w tym okresie, co pozwoli lepiej zrekonstruować paleogeografię tego burzliwego okresu oraz zidentyfikować kolejne jednostki lodowcowe w innych regionach.

Pełny tytuł finansowanego projektu: Ile zlodowaceń ? Neoproterozoiczne odliczanie do biologicznego 'wielkiego wybuchu'

dr Ashley Gumsley

Kierownik - dodatkowe informacje

Dr hab. Ashley Gumsley od 2019 r. jest adiunktem na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach, gdzie w 2024 r. uzyskał stopień doktora habilitowanego. Wcześniej pracował jako adiunkt w Instytucie Geofizyki: Polskiej Akademii Nauk w latach 2018-2019, a w latach 2013-2017 uzyskał stopień doktora na Uniwersytecie Lund w Szwecji. Studia licencjackie ukończył na Uniwersytecie w Johannesburgu w Republice Południowej Afryki w 2013 r., jednocześnie pracując jako geolog poszukiwawczy w Botswanie i Tanzanii, gdzie prowadził poszukiwania złóż złota i miedzi.

dr Ashley Gumsley

Podcast nr 2, 2025 Jak ocenia się wnioski w ERC? Głos ekspertek i laureatek

wt., 18/02/2025 - 11:00
Kod CSS i JS

Co decyduje o sukcesie w konkursie ERC? Jak wygląda proces oceny wniosków i czym różni się podejście ekspertów w ERC od systemów krajowych? O tym w najnowszym odcinku podcastu rozmawiają prof. Grażyna Jurkowlaniec i prof. Ewelina Knapska.

W nowym odcinku podcastu NCN, prowadzonego przez Annę Korzekwę-Józefowicz, rozmowa toczy się wokół procesu oceny wniosków w Europejskiej Radzie ds. Badań Naukowych i strategii zwiększenia szans na sukces.

Prof. Grażyna Jurkowlaniec, fot. M. Kaźmierczak/UWProf. Grażyna Jurkowlaniec, fot. M. Kaźmierczak/UW Prof. Grażyna Jurkowlaniec, zajmuje się sztuką i historiografią artystyczną późnego średniowiecza i epoki nowożytnej. Pracuje na Wydziale Nauk o Kulturze i Sztuce Uniwersytetu Warszawskiego. Jest też m.in. przewodniczącą Rady Fundacji FNP, w przeszłości była m.in członikinią Rady NPRH. Jest laureatką trzech grantów NCN. W ramach grantu ERC Advanced SAIGA analizuje, jak badania nad fauną Europy Wschodniej wpływały na postrzeganie tego regionu w epoce nowożytnej. Prof. Ewelina Knapska, jest neurobiolożką, zajmuje się badaniami nad mechanizmami emocji i ich społecznym przekazywaniem, pracuje w Instytucie Biologii Doświadczalnej im. Marcelego Nenckiego PAN. Kieruje Pracownią Neurobiologii Emocji, współkieruje MAB Brain City. Jej badania wielokrotnie finansował tez NCN. W 2016 roku otrzymała ERC Starting Grant na projekt dotyczący roli ciała migdałowatego w regulacji emocji.

Ekspertki o ocenie

Obie badaczki były członkiniami paneli oceniających wnioski ERC. W podcaście dzielą się swoimi doświadczeniami z obu perspektyw – laureatek i ekspertek – oraz analizują, co decyduje o powodzeniu aplikacji.

– Wniosek musi być ambitny, odważny, musi wykraczać poza standardowe podejście w danej dziedzinie – mówi prof. Jurkowlaniec. – Z mojego doświadczenia wynika, że w naukach humanistycznych często pokutuje przekonanie, że projekt badawczy to po prostu plan jednej książki. Tymczasem ERC wymaga podejścia szerszego, bardziej kompleksowego. To nie może być tylko spis treści przyszłej monografii.

Zdaniem prof. Knapskiej, jednym z głównych problemów wielu wniosków jest brak wystarczającej odwagi w formułowaniu hipotez i skali projektu. – Często czytam i komentuję wnioski, bo jestem o to proszona, i widzę, że te wnioski są po prostu zbyt zachowawcze. Jako panelistka wiem, że odpadną na pierwszym etapie.

Podkreśla, że kluczowe jest odpowiednie sformułowanie problemu badawczego: – Najważniejsze to postawić naprawdę istotne pytanie badawcze i nie bać się śmiałego podejścia. Projekt powinien przynosić coś nowego nie tylko w obrębie jednej specjalizacji, ale szerzej – w kontekście danego pola badawczego.

Ogólny poziom

dr hab. Ewelina Knapska, prof. IBD PAN, fot. One HD dla FNPdr hab. Ewelina Knapska, prof. IBD PAN, fot. One HD dla FNP W podcaście ekspertki zostały zapytane o ogólny poziom wniosków, które trafiają do oceny.

– W niektórych krajach ERC traktowane jest jako dodatkowe źródło finansowania, więc już na poziomie decyzji o aplikowaniu następuje preselekcja. Są jednak państwa, gdzie naukowcy, mając niewielkie krajowe finansowanie, próbują swoich sił w ERC, co skutkuje większą liczbą słabszych wniosków – zauważa prof. Knapska. – Tak jest np. we Włoszech, gdzie wielu badaczy aplikuje do ERC niejako z konieczności.

Drugi etap to już zupełnie inna sytuacja. – Na tym etapie mamy do czynienia niemal wyłącznie ze świetnymi wnioskami – mówi prof. Knapska. – To sprawia, że wybór tych najlepszych jest niezwykle trudny. Ostateczne decyzje bywają bardzo wymagające, bo konkurują ze sobą projekty na najwyższym poziomie.

Wniosek to nie wypracowanie

W ERC liczy się odwaga, oryginalność i determinacja. Ekspertki podkreślają, że nie warto rezygnować po pierwszej nieudanej próbie aplikowania o grant, zaznaczają jednak, że poprawianie wniosku nie powinno sprowadzać się do bezpośredniego odnoszenia się do uwag recenzentów. –Naukowcy często starają się poprawić wniosek jak wypracowanie w szkole – dokładnie odnosząc się do uwag recenzentów. To błąd – zauważa prof. Jurkowlaniec. –Nie mamy pewności, że ci sami eksperci będą go oceniać ponownie, a nowe osoby mogą mieć zupełnie inne zastrzeżenia. Zamiast nerwowo dopasowywać się do każdego komentarza, warto przemyśleć, które zmiany są rzeczywiście potrzebne, a które wynikają z chwilowych opinii recenzentów. Kluczowe jest przekonanie o wartości własnego pomysłu. Jeśli go brakuje, lepiej odczekać dwa lata i opracować nowy projekt.

Podobne doświadczenia ma prof. Knapska: – Nie warto poddawać się po pierwszym odrzuceniu, ale też nie należy poprawiać wniosku mechanicznie – podsumowuje prof. Knapska. – Warto dokładnie przeanalizować opinie i zdecydować, które aspekty rzeczywiście wymagają modyfikacji. Nowe podejście i świeża interpretacja mogą okazać się kluczowe dla sukcesu kolejnej aplikacji.

Całej rozmowy można wysłuchać w nowym odcinku podcastu NCN. Nagranie jest dostępne w SpotifyApple Podcast i na kanale You Tube. Serwisy te udostępniają także automatyczną transkrypcję nagrań.

O ocenie wniosków w NCN rozmawialiśmy w:

Podcast nr 2/2023. Jak oceniamy wnioski?

Podcast nr 3, 2024. Ocena wniosków cz. 2

Polecamy także rozmowę o wytrwałości w pozyskiwaniu środków na badania z profesorami Piotrem Sankowskim i Arturem Obłuskim, laureatami grantów NCN i ERC.

Otwarcie rejestracji na webinar dotyczący obsługi grantów NCN

wt., 18/02/2025 - 09:30
Kod CSS i JS

Zapraszamy na webinar szkoleniowy dla pracowników jednostek naukowych zaangażowanych w obsługę administracyjną projektów badawczych, staży i stypendiów finansowanych przez Narodowe Centrum Nauki.

Spotkanie odbędzie się 11 marca 2025 r. o godz. 10:00 za pośrednictwem platformy Clickmeeting. Podczas webinaru zostaną przybliżone zagadnienia związane z realizacją projektu badawczego takie jak: aplikowanie do konkursów NCN, podpisanie umowy o realizację projektu, aneksowanie umów, raportowanie  w projekcie oraz zagadnienia z zakresu wynagrodzeń i stypendiów w projektach NCN oraz kontroli projektu w jednostce.

Szkolenie poprowadzą pracownicy NCN bezpośrednio zaangażowani w proces obsługi i rozliczenia projektów  badawczych.

W celu zapewnienia wysokiej jakości spotkania oraz komfortu kontaktu z Państwem planowana liczba uczestników została ograniczona do 40 osób. Przy rekrutacji decydować będzie kolejność zgłoszeń, niemniej jednak zastrzegamy pierwszeństwo kwalifikacji dla pracowników jednostek, którzy do tej pory nie brali udziału w warsztatach.

Zgłoszenia przyjmowane będą do dnia 28 lutego 2025 r. za pośrednictwem formularza zgłoszeniowego. Potwierdzenie udziału zostanie przesłane do Państwa drogą e-mailową po zakończeniu naboru zgłoszeń. Zwracamy uwagę, że samo wysłanie zgłoszenia na webinar nie stanowi potwierdzenia udziału.

Zachęcamy do rejestracji.

Ogłoszenie konkursu CHIST-ERA Call 2025 SOL

pon., 17/02/2025 - 16:00
Kod CSS i JS

We współpracy z siecią CHIST-ERA ogłaszamy konkurs Science in Your Own Language na międzynarodowe projekty badawcze dotyczące sposobów i narzędzi upowszechniania dostępu do wiedzy generowanej w różnych językach.

Konkurs ma na celu promocję wielojęzyczności wśród osób zaangażowanych w produkcję wiedzy i wytwarzanie technologii oraz wśród ich odbiorców. W konkursie można otrzymać finansowanie na realizację projektów badawczych dotyczących co najmniej jednego spośród obszarów tematycznych:

  • tłumaczenie maszynowe wytworów wiedzy naukowej na różne języki i z różnych języków, w tym tłumaczenie danych i metadanych badawczych, dokumentów, protokołów, artykułów i recenzji projektów oraz innych wyników naukowych i technicznych, takich jak materiały informacyjne i komunikaty prasowe, blogi i inne treści internetowe;
  • projektowanie narzędzi do płynnego i interoperacyjnego dostępu do wielojęzycznych centrów danych naukowych i technologicznych oraz repozytoriów dla interesariuszy chcących korzystać z nich w swoim własnym języku;
  • narzędzia do wykrywania oszustw naukowych i plagiatu w wielu językach.

Wnioski mogą składać konsorcja międzynarodowe złożone z 3-6 zespołów badawczych pochodzących z co najmniej trzech różnych krajów uczestniczących w konkursie: Belgii, Estonii, Finlandii, Francji, Hiszpanii, Irlandii, Litwy, Luksemburga, Polski, Słowacji, Szwajcarii, Tajwanu i Wielkiej Brytanii.

Na czele polskiego zespołu musi stać kierownik posiadający co najmniej stopień naukowy doktora. Budżet projektu może obejmować środki na wynagrodzenia dla zespołu badawczego, wynagrodzenia i stypendia dla studentów lub doktorantów, zakup lub wytworzenie aparatury naukowo-badawczej oraz inne niezbędne koszty. Pula konkursowa dostępna dla polskich zespołów to 750 tysięcy euro.

Konkurs jest jednoetapowy, co oznacza, że na poziomie międzynarodowym należy przygotować wyłącznie wniosek wspólny pełny w języku angielskim i złożyć go do 15 kwietnia do godz. 17:00 CEST. Polski zespół musi złożyć do NCN również wniosek krajowy dotyczący polskiej części projektu, do 22 kwietnia.

Ocenie merytorycznej podlegają tylko wnioski wspólne, przeprowadza ją międzynarodowy panel złożony z ekspertów specjalizujących się w tematyce konkursu. Rozstrzygnięcie konkursu jest zaplanowane na lipiec 2025 roku.

27 lutego zaplanowany jest webinar informacyjny dla naukowców zainteresowanych udziałem w konkursie. Rejestracja.

Zespoły poszukujące partnerów do współpracy zachęcamy do skorzystania z narzędzia Partner Search Tool

Ogłoszenie CHIST-ERA Call 2025 SOL dla polskich zespołów badawczych

Centra Dioscuri w Polsce pięć lat później

czw., 13/02/2025 - 10:00
Kod CSS i JS

Dwa pierwsze Centra Doskonałości Naukowej uruchomione w Polsce w ramach programu Dioscuri skończyły pięć lat. O warunkach pracy w kraju, osiągniętych wynikach i planach na kolejne pięć lat opowiadają w „Forum Akademickim” liderzy centrów – Aleksandra Pękowska i Grzegorz Sumara.

Dioscuri to program uruchomiony z inicjatywy Towarzystwa Maxa Plancka (MPG), a jego celem jest utworzenie Centrów Doskonałości Naukowej Dioscuri w Europie Środkowej i Wschodniej. Program umożliwił wybitnym naukowcom prowadzenie badań na najwyższym światowym poziomie w jednostkach naukowych zlokalizowanych w tej części Europy. Dzięki niemu do Polski wróciło już ośmioro młodych naukowców, którzy utworzyli w Polsce osiem Centrów Dioscuri wzorowanych na najlepszych rozwiązaniach funkcjonujących na świecie, współpracujących z niemieckimi jednostkami mentorskimi.

Dwa pierwsze Centra Dioscuri zostały uruchomione w Instytucie Nenckiego PAN na przełomie 2019 i 2020 roku. Kierownikiem Centrum Biologii Chromatyny i Epigenomiki została dr Aleksandra Pękowska, a Centrum Chorób Metabolicznych działa pod kierunkiem dra hab. Grzegorza Sumary. Obydwa centra, zgodnie z warunkami programu, niedawno uzyskały przedłużenie finansowania na kolejne 5 lat.

– Granty Dioscuri zapewniają wynagrodzenie oraz środki na badania i publikacje. Dzięki swojej elastyczności (łatwo przenosić środki z pozycji na pozycję) umożliwiają rekrutację najlepszych specjalistów i aktywną reorientację potrzeb laboratorium w trakcie trwania projektu. Możemy stosować bardziej dynamiczne modele zarządzania grupą badawczą, które charakteryzują najlepsze ośrodki w USA – podkreślają wspólnie naukowcy. – Oczywiście fakt, że grant ten mógł być przedłużony, dawał nam bardziej stabilną wizję rozwoju, co z kolei pozwalało na zaangażowanie się w bardziej ambitne i ryzykowne projekty, które już zaowocowały publikacjami w prestiżowych periodykach, m.in. Cell Stem Cell, Genes & Develoment, EMBO Molecular Medicine czy EMBO Reports – dodają.

Jednocześnie naukowcy zwracają uwagę na szeroko rozumiane otoczenie wpływające na warunki pracy w Polsce i komplementarną rolę grantów krajowych w funkcjonowaniu centrów Dioscuri.

– Niewątpliwym atutem, czy wręcz asumptem do powrotu do Polski, było dla nas prężnie działające Narodowe Centrum Nauki – zaznaczają Aleksandra Pękowska i Grzegorz Sumara. – NCN to obecnie główna agencja grantowa finansująca badania podstawowe w Polsce, która na poważnie wspiera rozwiązania projakościowe, przenosząc na nasz grunt najlepsze standardy zachodnie, a jednocześnie promując i pielęgnując współpracę między krajowymi i zagranicznymi instytucjami – dodają naukowcy.

W swoim podsumowaniu pięciu lat pracy Centrów Dioscuri w Polsce naukowcy zwracają także uwagę na konieczność zapewnienia odpowiedniego finansowania NCN, a także pilnej i kompleksowej poprawy systemu wspierania oraz oceny naukowców i instytucji naukowych. Cały tekst jest dostępny na stronach „Forum Akademickiego”.

W lipcu 2024 roku rządy Polski i Niemiec przyjęły „Polsko-niemiecki plan działania”, w którym zadeklarowały wolę pogłębiania bliskich stosunków w różnych obszarach życia społecznego i gospodarczego. W części dokumentu poświęconej nauce sygnatariusze podkreślili chęć „stworzenia silnych podstaw dla nauki, badań i innowacji przez wspólne inwestycje, aby zagwarantować dobrobyt, mocną pozycję konkurencyjną i suwerenność technologiczną Polski, Niemiec i Europy.”, a Centra Dioscuri zostały w niej wymienione jako wyznaczające standardy doskonałości naukowej, promujące migrację talentów w Europie i poszerzające europejską przestrzeń badawczą.

Laureaci Dioscuri:

Konkurs Weave-UNISONO: ogłoszenie naboru wniosków w czeskiej agencji GAČR jako agencji wiodącej

śr., 12/02/2025 - 08:30
Kod CSS i JS

W czeskiej agencji GAČR od 12 lutego do 3 kwietnia 2025 r. prowadzony będzie nabór wniosków w ramach programu Weave, w którym agencja czeska będzie pełniła rolę agencji wiodącej.

Przypominamy, że w konkursie Weave-UNISONO, w przypadku projektów badawczych, dla których wnioski wspólne zostaną złożone do GAČR jako agencji wiodącej do 3 kwietnia 2025 r., wnioski krajowe w systemie OSF należy złożyć w najbliższym możliwym terminie po złożeniu wniosku wspólnego do GAČR i nie później niż do 10 kwietnia 2025 r. do godz.  23:59.

UWAGA: Od momentu rozpoczęcia prac nad wnioskiem krajowym w systemie OSF polski zespół badawczy ma 45 dni kalendarzowych na wypełnienie i wysłanie wniosku do NCN. Po upływie tego terminu wniosek zostanie zablokowany do edycji. W takim przypadku, jeżeli polski zespół badawczy nie wysłał wniosku do NCN, należy założyć i wypełnić nowy wniosek w systemie OSF.

Nauka wśród priorytetów rozwoju kraju

pon., 10/02/2025 - 13:30
Kod CSS i JS

Minister finansów Andrzej Domański przedstawił sześć kluczowych filarów dla rozwoju Polski na najbliższe lata. Na pierwszym miejscu znalazła się nauka. – Będziemy rozwijać nowe instytucje i inwestować w naukę – ogłosił.

 – Od projektu i prototypu zaczyna się każdy przełom, a każda złotówka zainwestowana w badania i innowacje generuje od 4 do 7 złotych zwrotu dla gospodarki. Polscy naukowcy odnoszą światowe sukcesy, budując markę Polski za granicą. Mamy sprawdzone wzorce, na których możemy budować – podkreślił w swoim wystąpieniu Andrzej Domański.

– Narodowe Centrum Nauki stało się jednym z najlepiej ocenianych ośrodków wsparcia badań. Tak zwane pokolenie NCN – młodych, dynamicznych, wyróżniających się naukowców – to dowód, że konsekwentne inwestowanie w naukę przynosi efekty. Dodatkowe środki, pół miliarda złotych, przekazane przez premiera Donalda Tuska na NCN, to dopiero początek. Będziemy rok po roku sukcesywnie zwiększać nakłady na badania i naukę, zarówno nominalnie, jak i w relacji do PKB.

– Musimy rozwijać także nowe instytucje. Wzorem do naśladowania może być hiszpański wirtualny instytut ICREA, czy powstający Instytut IDEAS. Polska potrzebuje więcej takich placówek, nowoczesnych ośrodków naukowo-badawczych.

– Jeśli chcemy gospodarki opartej na wiedzy, musimy postawić na jakość badań i umiędzynarodowienie polskiej nauki. To praca świata nauki zdecyduje o konkurencyjności polskiej gospodarki w kolejnych dekadach – konkludował minister finansów.

Ogłoszony 10 lutego rządowy plan rozwoju na najbliższe lata jest oparty na sześciu filarach: inwestycje w naukę, transformacja energetyczna, nowoczesne technologie, rozwój portów i modernizacja kolei, dynamiczny rynek kapitałowy oraz wsparcie i współpraca z biznesem.